MONTESERÍN,
Xicu
(1960)
Nació Xicu Xabel Rodríguez Monteserín en Xixón
nel añu 1960, anque la so familia ye de la parte occidental d’Asturies (Pezós y
Grandas de Salime), onde caltién los sos raigaños. Llueu d’estudiar Derecho,
exerce la profesión d’asesor fiscal. Vinculóse Xicu Monteserín dende bien mozu al
movimientu asturianista, militando en diversos colectivos nacionalistes y
siendo ún de los miembros fundadores de la Lliga Celta d’Asturies. Los sos
primeros escritos apaecen en boletín d’esta asociación celtista, Astor, nel de l’Academia de la Llingua, Lletres asturianes, y na revista Orbayando, qu’elli mesmui codirixó. Fue tesoreru de l’asociación
Escritores y Traductores en Llingua Asturiana (ETLLA).
Xicu
Monteserín ye autor de dellos llibros destinaos al públicu infantil: Un ermitañu de nome Merlín (1984) y ¿Xugamos a les cosadielles? (1986),
premiaos nel Concursu de Llectures pa rapazos de l’Academia la Llingua; amién
del relatu Florín, el pescador de
ballenes (1993). Nel añu 1994 publicó’l volume de poemes: Nuna caxa d’ágates, nel que s’albidren
les más estremaes inluencies, dende’l surrealismu al más descarnáu Miguel Hernández.
BIBLIOGRAFÍA
Creación
Monteserín, Xicu
Un ermitañu de nome Merlín / Xicu Monteserín ;
debuxos Isidro Suárez Carballido. — Xixón : Academia de la Llingua Asturiana,
1984. — 67 p. : il. ; 21 cm. — (Escolín ; 14).
ISBN 84-600-3677-4
Monteserín, Xicu
¿Xugamos a les cosadielles? / Xicu Monteserín. —
Uviéu : Academia de la Llingua Asturiana, 1986. — 48 p. : il. col. ; 21 cm. —
(Escolín ; 21)
ISBN 84-600-4212-X
Monteserín, Xicu
Florín, el pescador de ballenes / Xicu
Monteserín ; illustraciones, Monchu Regal y Xuan Xosé Gómez. — Xixón :
[l’autor], 1993. — 24 p. : il. col. ; 22 cm.
ISBN 84-604-7930-7
Monteserín, Xicu
Nuna caxa d’ágates / Xicu Monteserín. — Xixón :
Ediciones Asturianes, 1994. — 34 p. ; 21 cm. — (Poesía XXI ; 1).
ISBN 84-605-1429-3
Ensayu
Monteserín, Xicu
Dellos xuegos infantiles asturianos / Xicu
Monteserin. — Xixón : [l'autor], 1989. — 50 p. : il. ; 24 cm
ISBN 84-404-5852-5
ANTOLOXÍA
Guañando
Silencios
Etenros
Se
Van,
Callando,
Murando,
Fediendo,
Al,
Empar.
Degolen
Los
Muertos
Al
So
Pedestal.
Teo encoñada l’alma,
absurdamente atarriquitada
De recuerdos, —inútiles
quiciabes—, apinaos al debalu nun
Ordenáu tracamundiu de
duelgos y d’amores
Compartíos.
Pero dende fai
munchayá que nun soi
A atalantate. Fálesme
nuna estrañosa xíriga que yo
Probe y fatu iletráu,
desconozo.